کودکانه های سپهر

سپهر مامان الان که این مطلب رو می نویسم دقیقا دو سال وسه ماه وبیست وهفت روز ته وتقریبا دوهفته ای می شه که می تونی حرف بزنی  خودت هم از همه بیشتر ذوق می کنی  خیلی منتظر چنین روزی بودم که شیرین زبونی کنی ومن قربون صدقه ات برم فعلا فقط کلمه می گی وجمله نمی تونی بگی رنگها رو هم کامل می شناسی ووقتی ازت می پرسم می گی  آبو  یا آبی   زرد  سیاه  ناننجی  بنفش  ارمز   سبز(به ترتیب یادگرفتن )    مامان بابا .کفش.جواوو,,یعنی جوراب,,شکست,,اوصولا هرچیزی که پرت کنی یا خراب بشه یا پاره بشه می گی,, عمو.عمه.دایی.خاله.مهدی.سحر.سایا.گوشی.ماشین.اوتوبوس.هایپرمی,,فروشگاه مورد علاقه سپهر,,اددا,,اشتب...

پسر کوچولوی من خیلی وقته نتونستم بیام اینجا مطلب بذارم تقصیر خودته خیلی شیطون بلا شدی نه می ذاری گوشی دستم بگیرم نه پای سیستم بشینم از دست تو مانیتور کامپیوتر جمع کردیم وگرنه عروسکت رو بغل می کنی  می شینی روی صندلی  وگریه می کنی که فیلم بذارم الانم لالا کردی من تونستم بعد از مدتها یه سر به وبلاگت بزنم قول می دم از این به بعد زود به زود بیام وخاطرات شیرین کودکیت رو بنویسم تا فراموش نشه وخودت بعدها که بزرگ شدی بخونی ولذت ببری